به شما آموزش می‌دهیم که چگونه گیره‌های مناسب را انتخاب کنید

۱. نام محصول (استاندارد)
نام محصول بست مستقیماً با ساختار و سناریوی کاربرد آن مرتبط است. برای بست‌هایی که با استانداردهای خاص مطابقت دارند، برچسب‌گذاری شماره استاندارد می‌تواند به طور دقیق طراحی و عملکرد آنها را منعکس کند. در غیاب استانداردهای واضح، قطعات غیر استاندارد (قطعات غیر استاندارد) برای نشان دادن ابعاد و شکل‌های خود به نقشه‌های دقیقی نیاز دارند.
۲. مشخصات
مشخصات بست‌ها معمولاً از دو بخش تشکیل شده است: قطر رزوه و طول پیچ. سیستم‌های متریک و آمریکایی دو سیستم اصلی مشخصات هستند. پیچ‌های متریک مانند M4-0.7x8، که در آن M4 نشان دهنده قطر خارجی رزوه 4 میلی‌متر، 0.7 نشان دهنده گام و 8 نشان دهنده طول پیچ است. پیچ‌های آمریکایی مانند 6# -32*3/8، که در آن 6# نشان دهنده قطر خارجی رزوه، 32 نشان دهنده تعداد رزوه در هر اینچ از طول رزوه و 3/8 طول پیچ است.
۳. جنس
جنس بست‌ها، استحکام، مقاومت در برابر خوردگی و طول عمر مفید آنها را تعیین می‌کند. مواد رایج شامل فولاد کربنی، فولاد ضد زنگ، آهن ضد زنگ، مس، آلومینیوم و غیره است. فولاد کربنی را می‌توان به فولاد کم کربن، فولاد کربن متوسط، فولاد کربن بالا و فولاد آلیاژی تقسیم کرد. انتخاب ماده مناسب بر اساس سناریوی کاربرد و الزامات عملکرد بسیار مهم است.
۴. سطح قدرت
برای اتصال‌دهنده‌های فولادی کربنی، درجه استحکام، استحکام کششی و استحکام تسلیم آنها را نشان می‌دهد. سطوح رایج شامل ۴.۸، ۵.۸، ۶.۸، ۸.۸، ۱۰.۹، ۱۲.۹ و غیره است. پیچ‌های با استحکام بالا، مانند محصولات درجه ۸.۸ یا بالاتر، معمولاً برای بهبود خواص مکانیکی خود نیاز به عملیات حرارتی کوئنچ و تمپر دارند.
5. عملیات سطحی
عملیات سطحی عمدتاً با هدف افزایش مقاومت در برابر خوردگی و زیبایی ظاهری بست‌ها انجام می‌شود. روش‌های رایج فرآوری شامل سیاه‌کاری، گالوانیزه کردن (مانند روی آبی و سفید، روی سفید و غیره)، آبکاری مس، آبکاری نیکل، آبکاری کروم و غیره است. انتخاب روش مناسب عملیات سطحی بر اساس محیط استفاده و الزامات می‌تواند به طور مؤثر عمر مفید بست‌ها را افزایش دهد.